Friday, November 25, 2011

සරසවියේ දොරටුව ලඟ...

මාස දෙකකින් විතර ආයෙත් ..බ්ලොග් ලියන්න ආවා...ජීවිතේ අලුත්ම පරිච්ඡේදයක් පටන් ගත්ත හින්ද බ්ලොග් ලියන්න කාල වේලාව හොයා ගන්න බැරි උනා....සමූහ බ්ලොගයේ සාමාජිකත්වය ලැබුන බව දැක්කේ එතකොට...

මේ මම මගේ බ්ලොගයට ලියපු කතාවක්...

වෙන මුකුත් නෙවෙයි...විශ්ව විද්‍යාල ජීවිතේ...මගේ ජීවිතේ අලුතින්ම පෙරලුනු පිටුව කිව්වොත් හරි...

සැප්තැම්බර් 4 වෙනිද ඉඳල ඔක්තෝම්බර් 4 වෙනකම් පූර්ව-අධ්‍යයන කාල  පරිච්ඡේදය කියල දෙයක් තිබුන...

කරපු දේවල් නම් මමත් හරියටම දන්නෙ නෑ...දේශන වර්ජනය කරන්න ඉගෙන ගත්ත හින්දා...( දේශපාලන ක්‍රියාකාරකම් උදෙසා නොවේ...මොරටුව සරසවිය දේශපාලනයෙන් තොර කලාපයකි - " ලොකු දෙයක්!!!")

එතනින් ඒ කතාව ඉවරයි...වෙනදට මාස 3ක් 4ක් තියෙන පූර්ව-අධ්‍යයන කාලය, නායකත්ව පුහුණුව හින්ද 1 මාසෙට බැස්සා... :'(

ඇවිල්ල හුස්මක් කටක් ගන්නත් කලින් ආයෙත් ඉගෙන ගන්න...පාඩම් කරන්න...කමක් නෑ කියලත් හිතෙනව...අවුරුද්දක් ගෙදරට වෙලා කාලෙ කෑව මදෑ...

කොහොම හරි කමක් නෑ...හරියටම අවුරුදු 4න් එලියට බහින්න ලැබුනොත් ඇති! කාගෙ කාගෙත් ඒ ප්‍රාර්ථනාව ඉෂ්ඨ වෙන්න කියල මම පතනවා...

අපේ සකල සිරින් පිරි සිරි ලංකාව හරි අමුතුයි නෙ...ඒ හින්ද කෝකටත් කවුරු කවුරුත් මේ ගැන කියල බාරයක් උනොත් හොඳයි...

රාමායනය නිව් වර්ෂන් රි මික්ස්

මේක මම මුලින්ම ලිව්වේ අම්බලමට දැනට ටික කාලෙකට කලින්. බ්ලොග් අවකාශයේ මිතුරන්ගේ සමුහ බ්ලොග් අඩවියටත් මුලින්ම මේක ලියන්න හිතුනේ මේක හැමදාම අපේ රටේ වෙච්ච දෙයක් හින්දා

රාම රාවන කතා පුවතේ කුමක් සිදු වුනි දැයි සොයා
ගමන් කල විට හමු වුනා මට රාවනා මහා රජතුමා
යහන ගල මත එලුව පලසක දැහැන් ගතවී පසුවනා
රාවනා රජු සන් කළා මට අසුන් ගන්නට යයි කියා..............

පැමිණියේ නුබ මා බලන්නට කිම්ද හේතුව යයි අසා
විවර කරමින් දෙනෙත් ඇසුවා ඒ මහා නරපති තුමා
වාල්කිමිගේ රාමායනයේ කියන දේ ඇත්තද කියා
මා අසු විට හිනැහුනා ඔහු ඉහල අහසට නෙතු යොමා.............

කොල්ල කන්නට මගේ විජිතය පැමිණි රාමා නම් හොරා
පැවසුවා ලෝකෙට කියන්නට මගේ දුර්ගුණ ගොතගොතා 
බාර ගත්තලු කොන්ත්‍රාත්තුව වාල්කිමි නම් මනු සතා
ලිව්වලු බොරු ගොත ගොතා ඔහු රාමගේ ගුණ වය වයා............

බොරු ගොතා ලෝකෙටම පෙන්වූ වාල්කිමි කොයිබද කියා
මා ඇසුවා රජතුමාගෙන් ඔහුව හමු වන්නට සිතා
හමු වෙලා නුබ ඔහුව අහපන් සිදු වුනේ කීම දැයි කියා
අන්න ඉන්නවා චැනල් හතරේ ලොකුම පුටුවේ ඒ යකා .

Wednesday, November 23, 2011

කාල රාමුව සංතර්පණය කිරීම

පැය
විනාඩි
තත්පර
රාමු
00 : 00 : 00 : 00
.
.
.
.
.
.
.
ජීවිතයේ
අනිත්‍ය කාල රාමුව
නැවතී
නොසැලී
මග බලා
වැළපී
සිනාසී
දුක් විඳියි
00 : 00 : 00 : 00 ට
සම්ප්‍රාප්ත විය නොහැකි වී......


Tuesday, November 22, 2011

ඉල්ලගෙන යාම

අපේ අසල්වැසියෝ , නෑදෑ හිතවතුන් , යාළුමිත්‍රයෝ සමහර වෙලාවට අපෙන් එක එක දේවල් ඉල්ලගෙන යනවා. සල්ලි වෙන්න පුළුවන් එහෙම නැත්නම් ගෙදර දොරේ වැඩ කරන මොනවා හරි බඩුවක් වෙන්න පුළුවන් නොයෙකුත් ආයුධ වෙන්න පුළුවන්. කීයෙන් කී දෙනෙක් ඔය ඉල්ලගෙන යන දේ එයාලගේ වැඩේ ඉවර කරලා අපිට ආපහු ගෙනිච්ච තත්වෙන්ම ගෙනත් දෙනවද???

ගොඩක් වෙලාවට අපිට වෙන්නේ අපිට ආපහු ඒ උපකරණය ඕනේ උනාම ගිහින් එයාලගෙන් ඉල්ලන් එන්න සමහර වෙලාවට එයාල අපිට කියනවා අපේ වැඩේ කරගෙන ඉවර උනාම එයාලට ආපහු ගෙනත් දෙන්නත් කියලා. ඇත්තම අයිතිකාරයෝ අපි ඒත් අපිට සිද්ද වෙලා තාවකාලිකව ඉල්ලන් ගිය අයගේ ආඩම්බර බලන්න. උදැල්ලක් පොරවක් නැත්නම් නොයෙකුත් ගෘහ උපකරන ඉනිමගක් යකඩ ඉන්නක් මෙකී නොකී ඕනෑම දෙයක් අපේ ගාව තියෙන ඒවා වෙන අය ඇවිත් අරගෙන යන්න පුළුවන්. අපිට වඩා සමහර අයට ඒවා නිතර ඒවා ඕනේ වෙනවා ඒත් එයාලා එවා තමන්ටම මිලදී ගන්නේ නැහැ අනුන්ගෙන් යැපෙනවා.

තමට මිලදී ගැනීමට බැරිකම නිසා ඉල්ලගෙන යන අය ටිකක් හරි සැලකිල්ලක් දක්වලා ආපහු මතක් කරලා ඉල්ලගෙන ගිය දේ ගෙනත් දුන්නත් , තමන්ට මිලදී ගන්න හැකියාව තියෙන අය නම් ගොඩක් වෙලාවට කිසිම සැලකිල්ලක් දක්වන්නේ නැහැ ඉල්ලගෙන ගිය දේ ආපහු ගෙනත් බාර දෙන්න. මේ ඉල්ලගෙන යන දේවල් අනුන්ගේ නිසා ගොඩක් අය කිසිම පරිස්සමක් නැතුව පාවිච්චි කරන්නේ. බැරි වෙලා හරි අපි ගාව තිබිලා දුන්නේ නැත්නම් එහෙම කියන්නේ අපෝ මහ කුණු ලෝබ මිනිස්සු ඒ පොඩි දෙයක් වත් ඉල්ලුවට දෙන්නේ නැහැ කියලා. ඒත් එයාලා හිතන්නේ නැහැ එයාලට ඒ පොඩි දේවත් ගන්න උවමනාවක් නැහැ කියලා.

මට නම් වැඩියෙන්ම අත්දැකීම් තියෙන්නේ පොත් ඉල්ලගෙන ගිහිල්ල. දැක්කම ආසවට ඉල්ලගෙන යනවා කියවන්නෙත් නැහැ ගෙනත් දෙන්නෙත් නැහැ ආයි ඉල්ලුවම කියනවා අනේ තාම බැලුවේ නැහැ ඉක්මනට කියවලා දෙන්නම් කියලා. ඉල්ලගෙන ගිය කෙනාගේ ගෙදරට ගියොත් පේන්න තියෙනවා ඔය කොහේ හරි මුල්ලක දාලා තියෙනවා දූවිලි වැදි වැදී. වෙළඳ පොලේ තියෙන පොතක් නම් ආයි ගන්න හරි පුළුවන් සමහර ඒවා තියෙනවා ආයි ගන්න නැති ඒවා එහෙම කලාම තමා ඉවසන්න බැරි.

මන් නම් කියන්නේ තමන්ගේ දෙයක් උනත්, කටක් ඇරලා ආයි ඉල්ලන්න ලැජ්ජයි වගේ නම්,  කාටවත් දෙන්න එපා කියලා. මොකද අපේ අයට කවදාවත් ඉල්ලන් ගිය දෙයක් ආපහු මතක් කරලා ගෙනල්ල දෙන්න තරම් උවමනාවක් නැහැ. ගොඩ දෙනෙක් සද්ද නැතුව ඉඳලා අමතක කරලා දාන්න හදන්නේ.

Tuesday, October 4, 2011

දෙදෙනෙක් සහ කතා දෙකක්

මට ඉන්නවා "ඒ" කියලා හොඳම යහළුවෙක් සහ "බී" කියලා හොඳම යෙහෙළියක්. මේ දෙන්නම මගේ හොඳම යාළුවෝ. ඕනේ දෙයක් කියන්න පුළුවන් ඕනේ වෙලාවක කතා බහකරන්න පුළුවන්. දුක සැප බෙදා ගන්න පුළුවන් අය.

කාලයක් ගියාම මේ "ඒ" කියන යාළුවක් "බී" කියන යෙහෙළියයි අතර යාළු මිත්‍රකම් දුර දිග ගිහින් ඒක ප්‍රේමයක් බවට පත් වෙනවා. ඉතින් හරිම හොඳයි දෙන්නම මගේ යාළුවෝ. ඒ දෙන්න එකට ඉන්නවා කියන්නේ මටත් දිගටම දෙන්නා එක්කම යාළු මිතුරුකම් පවත්වන්න පුළුවන් නැත්නම් ලංකාවේ නම් කොල්ලෙක්ටයි කෙල්ලෙක්ටයි දිගටම හොඳම යාළුවො වගේ ඉන්න බැහැ විශේෂයෙන් පවුල් පන්සල් උනාට පස්සේ ඒත් පාර්ශව දෙකම හොඳ යාළුවෝ නම් දිගටම මිතුරුකම් පවත්වාගෙන යාමේ අපහසුවකුත් නැහැ.

මේ දෙන්න හැමදාම කිරියි පැණියි වගේ හිටියොත් නම් අවුලක් නැහැ. හැමෝටම දිගටම යාළු මිතුරුකම් පවත්වාගෙන යන්න පුළුවන් ඒත් ප්‍රශ්නේ තියෙන්නේ මේ "ඒ" සහ "බී" තරහා උන්නොත් කියන එක. ගොඩක් ලං උන අය තමා පස්සේ ගොඩක් තරහා කාරයෝ වෙන්නේ. හැමදාම අතේ දුරින් ඉන්න අය කවදාවත් එහෙම තරහා වෙන්නේ නැහැ ඒක නිසා මේ දෙන්නා තරහා උනොත් මට මොනා වෙයිද ඒ කියන්නේ දෙන්නාගේම යාළුවන්ට.

එහෙම වෙලාවක් මන් ගන්න ඕනේ "ඒ" ගේ පැත්තද "බී" ගේ පැත්තද? ඔය කාගේ හරි පැත්තක් අරගන්න ගිහින් ටික දවසකින් මේ දෙන්නා ආයි යාලු උනොත් ආපහු මට මොනා වෙයිද? මොකද එතකොට දෙන්නාගේම පොදු සතුරා වෙන්නේ මන් නිසා. මේ වගේ වෙලාවක අපි මොනාද කරන්න ඕනේ. මගේ නම් අදහස පුළුවන් තරම් නිෂ්ශබ්දව ඉන්න එක හොඳයි කියලා ඒත් ඒක හැම වෙලේම කරන්නත් බැහැ.

මන් හිතන්නේ යාළුවෝ යාළුවො අතර සම්බන්දකම් වලින් වැඩියෙනම් අපහසුතාවයට පත් වෙන්නේ අතරමැදි යාළුවෝ කියලා. මොකද එයාලට පැත්තක් ගන්නත් බැහැ. අනික යාළුවෝ දෙන්නවමත් වැදගත්. ප්‍රශ්නයක් උනාට පස්සේ ආපහු කලින් වගේ ඉන්න බැහැ මොනා කැඩිලා බිඳිලා ගිහින් ආයි හැදුවත් කැඩුනු බිඳුනු හිත් ආපහු හදන්න බැරි නිසා. එහෙම උනාට පස්සේ ඔය දෙන්නම එකට එන තැන වගේ දේවල් වලට සහභාගී වෙන්න ගියාම අතරමැදි යාළුවෝ පත්වෙන්නේ අලි අමාරුවක තමා.

ඔය අතරේ "ඒ" සහ "බී" ත් නිකන් ඉන්නේ නැතුව දෙන්නට දෙන්නා සීතල යුද්දෙකට ගියොත් එහෙම අනේ අපිට දෙවියන්ගේම පිහිටයි.

මේක යාළු මිත්‍රයෝ අතරේ විතරක් නෙමෙයි නෑදෑයෝ සහ වෙනත් අසල්වැසි අය අතරේ උනත්  සිද්ද උනාම ගොඩක්ම ඕවායින් අසීරුතාවයට පත්වෙන්නේ ඒ දෙගොල්ලන්ගේම හිතවතුන් කියලා මට හිතෙන්නේ.


Saturday, August 20, 2011

උඹලාට විතරද ලකුණු ගන්න පුලුවන් අපි ගත්තම නරකද



අම්මියෝ කාලෙකින් මේ පැත්තේ ආවෙ
මම හිතන්නේ සතියකින් විතර
මොනා කරන්නද අෆ්ෆා ගෙදර ජාලෙ නැති උනාම ඔපිස් ඒකේ පිහිට විතරනේ

මෙහෙත් වැඩ වැඩ වැඩ ඉවරයක් නැ
සූට්ටක් ඉන්නකො එහෙනම් මම මේ මකුලු දැල් ටික කඩල දාල අස් පස් කොරලා දානකල්


ඔන්න එහෙනම් වැඩ ඉවරයි
මම අද සූටි කතාවක් කියලා යන්නම්කෝ මම තව ටිකකින් යන්නත් ඕනි නිසා

මේක අපි උ.පෙ කාලේ කරපු සූටි හොර වැඩක්

අපිනෙ ඉතින් ඉස්කෝලේ ඉන්න ලොකු අක්කලා
අපිට කවුද බය අපි කාටද බය කියලානෙ ඉන්නෙ ඉතින්
ඔන්න ඔහොම ඉන්නකොට අපේ අබාගෙත් ආවා
ඒ කියන්නේ හැමෝම දන්න බාසාවෙන් කිව්වොත් විබාගේ

අපේ සෙට් එක තමා අපේ ඉස්කෝලේ හිටිය පිස්සුම සෙට් එක
ටීචර්ස්ලා ආදරේට අපිට කියන්නේ 5කල්ලිය කියල්ලා
ළම්යි පණයනකල් පන්තියට වෙලා පාඩම් කරනකොට අපි ඉතින් කරන්නේ ඉස්කෝලේ වටේ ඇවිදින එක

ඔන්න ඉතින් අපි 5 දෙනා එදත් සුපුරුදු පරිදි ඇවිදගෙන යනකොට පුස්තකාලෙ පැත්තෙත් ගියා
එතනින් යනකොට අපෙ ඩියා කැගහනවා එ මචෝ අපිට BS පේපර් එකට 100 කියලා
අපි ඒත් බැලුවා ඒ මොකක්ද යකෝ ඒකේ තේරුම කියලා

එක්සැම් එකට තව සතියකුත් තියෙනවා ඕන අට මගලයක් කියලා ඒකා ලගට ගිහින් බැලුවා මොකක්ද සීන් එක කියලා

පස්සෙනෙ අඩේ දැක්කේ අපේ පුස්තකාලෙ මිස් අපේ BS පේපර් එක කොම්පිතරේ ටයිප් කොරනවා
අපිට නිකන් දෙය්යො බුදුන් දැක්කා වගේ සින් සින් ගාලා එක්කෙනෙක් ගිහින් කොලේකුයි පැනකුයි ගෙනාවා කස්ටියම ඉතින් ලියනවා පේපර් ඒකේ තියෙන ප්‍රශ්න ටික

ඔන්න ඉතින් පේපර් එක තියෙන දවසත් ආවා
අපි ලියනවා හුරේ කියලා
ළමයි අපි දිහා බලන් ඉන්නවා
මුන් පාඩමුත් නොකර කොහොම ලියනවාද කියලා මොකද අපි ඉස්කෝලෙදි මලාට BS පීරියඩ් එකේ පන්තියෙ ඉන්නෙ නැ හිටියත් දොයි

විභාගෙත් ඉවර උනා, ලකුණු දෙන දවසත් ආවා, සර් දෙන් පන්තියට ඇවිත් ලකුණු පිලිවැලට පේපර්ස් ටික බෙදනවා වැඩිම ලකුණු 99% ඒන්ජල්
හිකිස් ඔව් ඔව් හලේ ඒ මම තමයි ඒ, ඊලගටත් 99% යි ඩිලා, ඊලගට 98% දිලා, ඊලගට 97% ලක්මි,
ඊලගට 97% දරේ, ස්‍ර් මූන නිකන් දැන් ලොරියට අහු උන කජු ලෙල්ල වගේ
පන්ති 3න්ම වැඩියෙන්ම බැනුම් අහන්නෙත් අපි, වැඩියෙන්ම ලකුණුත් අපිට

පේපර්ස් ටික බෙදලා ඉවර වෙලා සර් අපිට කතා කලා මෙහෙ එනවා ඔය 5 කල්ලිය
කොහොමද මෙච්චර ලකුණු ගත්තෙ කියනවා බලන්න
මේ මංතුමිය පැනපු ගමන් කියාපිය ඇයි ස්‍ර් අපි ලකුණු ගත්තොත් ඒවා ලකුණු නෙමෙයිද කියලා
සර්ට කට උත්තරත් නැ
හා හා යනවා එහෙනම් යන්න 5දෙනාම

හිකිස් මලු වැඩේ තමා සර්ට් උනේ
පන්තියට ගියාම ළමයි අපිව වට කරගෙන 4වෙනි තට්ටුවට ගියා වගේ ප්‍රශ්න කොරනවා
ඒ කොහොමද බන් මෙච්චර ලකුණු ගත්තේ කිය කිය අහනවා මළ වදේ ඉවරයක් නැ අපේ ඩියාට තද උන පාර කියාපිය ඇයි යකො උඹලාට විතරද ලකුණු ගන්න පුලුවන් අපි ගත්තම නරකද කියලා කස්ටියන නිහඩයි අපිට මැරෙන්න හිනා

මේක ඉතින් සූටි කතාවක් කිව්වාට සූටිම නැ
අපි ඉතින් වැඩිය නෝටි ළමයි නෙමෙයිනේ ඒකයි මේ වගේ සුටි සූටි නෝටි වැඩ කරන්නේ

Monday, August 1, 2011

බ්ලොග්

පහුගිය කාලේ දවසක මන් බ්ලොග් එකකට ගියා කොහේ හරි දැකපු ලින්ක් එකක් හරහා. ගිහින් බැලුවා ම්හු..... බ්ලොග් එක තියෙනවා උඩ හරියේ විවිධ දේවල් ටිකක් තිබුනා ඒත් කියපු ලිපිය නැහැ. ආයිත් දවසක ඒ බ්ලොග් එකටම ගියා එදාත් කලින් දවසේ වගේමයි බ්ලොග් එක තියෙනවා ලිපිය තියෙනවා කියලත් තියෙනවා ඒත් ලිපිය නැහැ දවස් දෙකක් වරදින්න බැරි නිසා තව ටිකක් බැලුවම තමා දැක්කේ පිටුවේ යටට වෙන්න ලිපිය පොඩියට තියෙනවා ඒත් ඒක වටේම වෙන වෙන දේවල් ලිපිය කොහේද කියලා හොයා ගන්නත් බැරි තරම්.

මන් නම් විශ්වාස කරන්නේ මිනිස්සු කියනෙන හරිම කම්මැලි ජාතියක් කියලා කොච්චරද කියනවානම් වෙබ් පිටුවක් ස්ක්‍රොල් කරලා පහල තියෙන දේ බලන්න තරම් කම්මැලි ජාතියක් කියලා. ඉස්සර නම් වෙබ් පිටුවල වැදගත් කොටස් සේරම වගේ ස්ක්‍රොල් නොකර බලන්න තිබුනට දැන් නිර්මාණ වල උඩම තියෙනෙන ලොකු බැනර් එකක් වගේ දෙයක් අන්තර්ගතය බලන්න පහලට ස්ක්‍රෝල් කරන්නම වෙනවා ඒක නිසා ඒක නම් එච්චරම අවුලක්ම නැහැ.

අපි යමක් කියවන වෙලාවට ඊට එහා පැත්තේන් අකුරු , පින්තූර වගේ දෙවල් චලනය වෙනවනම් අපිට අවධානයකින් අපි කියවන දේ කියවන්න පුළුවන්ද? මන් හිතන්නේ ගොඩක් සිංහල බ්ලොග් කියවන අය භාවිතා කරන්නේ සීමාවක් සහිත අන්තර්ජාල පැකේජ් ඉතින් බ්ලොග් එකක් බලන්න ඇවිත් මෙගා බයිට් 5ක් 10ක් නැති කරගන්න කැමති අය ගොඩක් ඉන්නවද? වෙලාව බලාගන්න, මාළුන්ට කෑම දාන්න, පූසව හුරතල් කරන්න, සිංදු අහන්න, වීඩියෝ බලන්න බ්ලොග් වලට එන අමුත්තෝ ඉන්නවද මන්දා. පෝලිමේ ඉඳලා වාසනා කේක් ගන්න යන මිනිස්සු හිටියට පැයක් විතර ලෝඩ් වෙනකන් බලන් ඉඳලා බ්ලොග් කියවන අයනම් ඉඳී කියලා මන් හිතන්නේ නැහැ.

මට හිතෙන හැටියට නම් බ්ලොග් එකට තියෙන්න ඕනේ. බ්ලොග් ලිපිය , කමෙන්ට් කිරීමේ පහසුකම සහ අනික් අය දැමූ කමෙන්ට් බැලීමේ හැකියාව, පරණ බ්ලොග් ලිපි බැලීමේ හැකියාව සහ ෆලෝ කිරීමේ සහ දැනට ෆලෝ කරන අය කවුද කියන එක, ඉතාම සරල නිර්මාණාත්මක පෙනුමක්. මීට වඩා තියෙන දේවල් අමතර දේවල හැටියට කියලයි මන් හිතන්නේ. සිංගල බ්ලොග් බොහොමයකට ගිහින් බ්ලොග් එකේ කොතන හරි ක්ලික් කරපු ගමන් පොප් අප් වින්ඩෝ එකක් ඕපන් වෙනවා ගොඩක් අය මේ වගේ එවා බ්‍රවුසරයෙනම බ්ලොක් කරලා තියෙන නිසා එහෙම එකක් වෙනවද දන්නෙත් නැහැ, මේක ගොඩක් ම වෙන්නේ ඔය අමතරව එක්කරන විජට්ටු නිසා ඉතින් ඔය තියන පලියට ඔහේ එකතු කරන විජට් නිසා බ්ලොග් එක බලන්න එන අමුත්තන්ට කරදරයක් තමා වෙන්නේ.

කාලෙකට කලින් මන් ගිය ඉංග්‍රීසි පංතියක ගුරුවරියක් කිව්වා හැමෝම KISS කියන එක කවදාවත් අමතක කරන්න එපා කියලා. මගේ හිතේ නම් හැම වෙලේම ඒක තියේවි හැමදාම. ගුරුතුමීනම් KISS කිව්වේ හාද්ද කියන එක නෙමෙයි මෙන්න මේකට Keep it simple, Stupid

ඒත් ඉතින් තමන්ගේ බ්ලොග් එක ගැන වෙන අයට මොකුත් කියන්න බැහැ ඒක තියෙන්නේ තමන්ට ඕනේ හැටියටනේ, ඒත් ඉතින් බ්ලොග් එකට අමුත්තෝ ආක‍ර්ෂනය කරගනන් කරන සමහර දේවල් නිසා අමුත්තෝ විකර්ශනය වෙන්නත් බැරි නැහැ.



Sunday, July 24, 2011

ඒ කාලේ....

අපේ වැඩිහිටියොත් එක්ක කතා බහ කරන වෙලාවට එයාලගේ කටින් ගොඩක් වෙලාවට පිටවෙන දෙයක් තමා, "අපේ කාලේ නම් දැන් වගේ නැහැ ඒකාලේ මේ විදිහට තමා උනේ..." කියලා ගොඩක් වෙලාවට ඒ අය දැනට වසර තිහක් හතලිහක් එහා කාලයක තිබූ සමාජය ගැන අදට වඩා හොඳ කියනවා. ඇත්තෙන්ම ඒ කියන කාලේ අදට වඩා හොඳ නිසාද නැත්නම් ඒ අය තමගේ අතීතය තාමත් විඳින නිසා කටින් පිට වෙන දෙයක්ද කියලා මට හිතා ගන්න බැහැ.

මන් දැන් බ්ලොග් ලියන්න පටන් අරන් ටික කලක් ගතවෙනවා ඒ කාලේ බ්ලොග් වලින් දැන ඇඳිනගත්ත සමහරු දැන් හැබෑ ජීවිතේත් හොඳ මිතුරන්. අපි එකතු වෙච්ච සමහර වෙලාවටත් බ්ලොග් ගැන කතා වෙද්දි වෙලාවකට අපේම කටින් පිටවෙනවා ඒ කාලේ නම් මෙහෙමයි ඒත් දැන් එහෙම නැහැ වගේ අදහස්. ඇත්තටම එහෙම වෙලා කියලා මට හිතෙන්නේ නැහැ ඒත් මගේ කටිනුත් එහෙම පිට වෙන වෙලාවල් නැතුවමත් නෙමෙයි.

ඇත්තටම බැලුවොත් අද මන් ඉන්න තත්වය මීට වසර කීපයකට වඩා හිටිය තත්වයට වඩා ඉහලයි. ඒත් මන් තාමත් සමහර වෙලාවට අදට වඩා ඒ කාලේ ගැන මතක් කර කර සතුටු වෙනවා. වැඩිපුර අතේ සල්ලියක් නැතුව ඉස්කොලේ ගිය කාලේ. සතපනහක් රුපියලක් අමාරුවෙන් හොයාගෙන අයිස් පැකට් කාපු කාලේ, ඕනේ නම් අයිස්ක්‍රීම් ලීටරයක් උනත් අරගෙන කන්න පුළුවන් කාලෙට වඩා සුන්දරයි කියලා මට හිතෙන්නේ. ඒ කාලේ ක්ලාස් කට් කරලා ගිහින් ෆිල්ම් බැලුවා, බොන්න සෙට් උනා ඒත් ඒවා දැන් හොරෙන් නැතුව කරන්න පුළුවන් උනත් ඒ කාලේ තරම් ඒ ගැන උනන්දුවක් නැහැ.

අපේ වැඩිහිටියන් හොඳයි කියන එක්දාස් නමසිය හැටේ දශකයේ, හැත්තෑව දශකයේ ලියවෙච්ච නවකතා පොත් වල එහෙම බැලුවම නම් මට ඒ කාලේ අදට වඩා විශේෂ හොඳක් හෝ නරක තිබබා කියලා හිතෙන්නේ නැහැ. ඒ කාලෙත් අද වගේම තමා කියලයි මට හිතෙන්නේ. අපේ ඥාතිවරියක්ගේ මංගල ඡායාරූප එකතුවක තිබූ සමහර ඡායාරූප වල සමහර ගැහැනු ලමයි ඇඳන් හිටපු ගවුම් අද ලමයි අඳින ඒවාටත් වඩා කොට ඒවා. ඒ ඇරෙන්න නවකතා පොත්වල ඉන්න කොල්ලෝ කෙල්ලෝ දැන් කාලේ වගේම ගෙවල් වලට හොරෙන් එහෙ මෙහේ යන සිදුවීම් නැත්තෙමත් නැහැ. බාර් ගානේ ගිහින් මත් පැන් පානය කරන ඒවා අද වගේමයි. කියන්න තරම් ලොකු වෙනසක් නැහැ ඒ දේවල් වල.

අපි බ්ලොග් පටන් ගත්ත කාලේ සහ අද බ්ලොග් ගැන එහෙම කියන්න තරම් වෙනසක් හැබෑවටම තියෙනවද මන්දා. ඒ කාලේට වඩා තියෙන බ්ලොග් සංඛ්‍යාවනම් වැඩී. ඒ ඇරුනම් ඒ කාලේ වගේම දැනුත් කියවන්න ආස හිතෙන බ්ලොග් සහ වැඩිපුර කියවන්න ආස හිතෙන්නේ නැති බ්ලොග් කියන දෙවර්ගයම තියෙනවා ඒක නිසා ඒ කාලේ හොඳයි කියන කතාව මගේ කටින් පිට උනත් ඒක එහෙමයි කියන්න තරම් හේතු මටවත් දෙන්න බැහැ.

ඇත්තටම ඒ කාලේට වඩා අද වෙනස්ද නැත්නම් මේ අපිට පේන හැටිද? නැත්නම් අපි හැමෝම අතීතය විඳින්න කැමති නිසා කියවෙන කතාවක්ද මේක????

Thursday, July 21, 2011

හැදින්වීම


ඔන්න යාලුවනේ මම පොඩි වැඩකට අත ගැහුවා..මේක නිකන් චාටර් වෙලා යන්න දෙන්නෙ නැතුව හරියට කරගන්න තමයි අදහස නම් තියෙන්නෙ :) ඉතින් මේක මට තනියම කරන්න බෑ.ඔයාලගෙ සහයෝගය ඕනමයි..
මේ බ්ලොග් අඩවිය ගැන් අපොඩි හැදින්මීමක් කලොත් මේක සමූහ බ්ලොග් අඩවියක් මෙතනින් ගිහින් ෆෝම් එක පුරවලා ඕනම කෙනෙක්ට මේකෙ සාමාජිකත්වය ලබා ගන්නත් ඕනෑම මාතෘකාවක් ගැන ලිපි පල කරන්නත් පුලුවන්..
අපි අතර ඉන්නව දැනටමත් බ්ලොග්කරනයේ නියුතු වෙලා ඉන්න අය..ඒ වගේම ආධුනික අය..මම මේ සියලු දෙනාට ආරාධනා කරනව එන්න පිත් සමග අත්වැල් බැදගන්න කියල..
තවත් එකක්..මේ බ්ලොග් අඩවිය විවේචන හා මඩ ගැසීම් වලටත් විවෘතයි.. ;) ;) ;)
මම දැනට මෙතනින් නවතින්නම් කැමති අය ෆලෝ කරල සහයෝගයක් දක්වන්න :D
ජයවේවා!!!